Aan het werk in de club

Hino was gisteren aangekomen, en ze had al meteen een baantje gevonden. Nouja de club was
een beetje voor de mannen gericht, maargoed ze ging er enkel voor het dansen. Dat wist de
baas wel heel duidelijk, want ze moest haar school af maken vooraleer ze meer zou doen. Rustig liep ze richting de club, en ze kijkt heel even om haar heen. Ze zag een groepje jongens naar haar kijken, en ze knipoogde dan even naar hen. Rustig stapt ze dan gewoon verder

Waarom had die vent de afspraak hier geregeld? In een of andere nachtclub.
Met zijn handen in de zakken stapte hij de club binnen en snelde naar de bar.
Het was er warm en bedompt en het stond vol met mensen waarvan de meesten
mannen waren die met wellustige blikken naar de meisjes stonden te kijken die aan
het dansen waren. Hij bestelde een martini en wachtte op de man waarmee hij een
afspraak had.

Rustig liep ze naar de achterkant van de club richting de kleedkamers, en ze kleed zich dan even om voor te gaan dansen. Ze deed zowat alles goed, en dan merkte ze één van de meisjes op. "Het ga je goed Hino." Zei Linda dan tegen haar, en ze glimlachten vriendelijk. Rustig liep ze naar de gordijnen, en dan stapte ze het podium op. Ze keek heel even in het rond, en dan begon ze te dansen voor de mensen. Even viel het haar op dat er een gast zat, maar dan deed ze gewoon verder met dansen.

Hij kon niet niet kijken naar het meisje dat was begonnen met dansen. Ze trok de
aandacht met haar gedurfte pasjes, waar menig man zijn mond wagenwijd voor open
liet gaan. Hij grinnikte bij het zien van dat soort mensen, maar hij moest natuurlijk toegeven
dat ze wel mooi was. Maar hij dacht niet dat ze dit voor haar lol deed, hij dacht dat niemand dat
deed. Daarom had hij wel medelijden. Ongeduldig keek hij ondertussen op zijn horloge.

Hino danste gewoon verder, en ze merkte de blikken van de mannen op. Natuurlijk waren er ook buitensmijters die hen kunnen buiten gooien als ze te ver gingen bij haar, aangezien men wel wist dat ze hier enkel geld kwam verdienen om haar huis + school te betalen. Even keek ze nog naar de jongen bij de bar, en na een tijdje was haar dans gedaan. Ze liep naar de bar toe, en ze vroeg dan aan de barman om een pinacolada(ofzoiets). Deze gaf dat aan haar, en ze glimlachte dan ook vriendelijk. Rustig keek ze wat in het rond, en ze zag de jongen iets verder van haar staan.

Het meisje was klaar met haar dans en ging naar de bar voor een drankje
na het werk. Hun blikken hadden elkaar al een paar keer gekruist en hij besloot
een praatje met haar te maken. Hij ging naast haar zitten en keek haar aan.
"Durf je na zo'n optreden je onder de mannen te begeven?" Vroeg hij grinnikend.

Hino nam een slokje van haar cocktail, en ze kijkt wat in het rond. De baas stak zijn duim
op naar haar, en ze knikte dan even kort. Plots merkt ze dat de jongen naar haar toe komt,
en ze blijft gewoon rustig staan. Ze luisterde naar zijn vraag, en ze grinnikte heel even. "Ja,
dat durf ik want de klanten weten dat ze me niks kunnen doen, of ze hebben de bendeleider
Shino op hun dak." Zei Hino dan rustig en kalm tegen hem, en ze bekijkt hem heel even van
kop tot teen. "Ik ben Hino en jij?" Vroeg ze dan wat nieuwsgierig, en ze kijkt hem nu recht
in de ogen aan.

Even had hij de neiging om 'ik niet' te zeggen maar hij had geen zin in flauwe humor.
Tja de uitsmijters waren natuurlijk geen lieverdjes dus daar moesten ze allemaal wel
rekening mee houden.
"Ik ben Roc, aangenaam." Zei hij glimlachend. Hij dronk van zijn drankje en keek even
naar de volgende act.
"Je doet dit niet als hobby of wel?" Vroeg hij zich weer tot Hino wendend.

Hino kijkt hem vriendelijk aan, en ze kijkt dan even in het rond. Het was Elise haar beurt nu,
en ze glimlacht heel even naar haar. Dan kijkt ze naar Roc die zich net voorgesteld had.
"Aangenaam Roc." Zei ze zachtjes tegen hem, en ze dronk weer van haar glas. Ook zag ze
plots een man telkens naar haar kijken, en ze negeerde deze gewoon. Ze bleef Roc weer
recht in de ogen aankijken, en ze luisterde dan naar zijn vraag. "Nee, ik doe dit om geld
te verdienen voor de universiteit en voor mijn huis." Zei Hino gewoon rustig terwijl ze zo de
man zijn ogen in haar rug voelde prikken. Ze wist even niet wat doen om te laten blijken dat
ze geen interesse had, maargoed ze zou wel gewoon afwachten.

"Een nobel streven." Merkte hij op. Hij had het geluk dat zijn ouders hem heel
wat geld hadden nagelaten. Daar was hij hen elke dag weer dankbaar voor. Eindelijk
kwam die vent opdagen. Blijkbaar had de man er net zo tegenop gezien om Roc te zien,
als Roc hem want hij had voorgedronken. Hikkend stond hij voor hem. Ook hij wierp een
lange blik op Hino. 'Zo R, je hebt er al een paar weten te strikken?' Hij lachtte en porde hem
in zijn zij. Een spier vertrok in zijn gezicht en het ergerde hem.
"Hino dit is Carl, Carl Hino. Kunnen we even zaken doen?" Vroeg hij met opeengeklemde kaken.
'Aangenaam hoor schat.' Zei hij met dubbele tong en hij kwam veel te dichtbij voor iemand die
je niet kent. Waarom was hij met deze advocaat in zee gegaan?!

Hino keek even raar naar de man die bij hen kwam, en ze vond dat hij wat stonk. Ze kijkt dan
gewoon naar Roc, waarna ze dan plots de man zijn woorden hoorde. Ze nam weer een slokje
van haar drinken, en ze luisterde dan naar Roc. "Uhm aangenaam denk ik." Zei Hino tegen de
man, en ze vond dat hij te dichtbij stond. Als hij haar wilde aanraken kneep ze hem tussen zijn
benen, en ze kijkt hem serieus aan. "Waag het niet manneke want ik vil je levend." Zei Hino
dan geïrriteerd tegen de man, en ze kijkt dan met een glimlach naar Roc.

Roc moest heel erg moeite doen om zijn lachen in te houden en keek met
een geamuseerde blik naar Hino. Tja dat had hij het liefst ook gedaan maar dan een
stuk aggresiever en dat had hij al tijden willen doen. Hij had genoeg van die vent.
"Excuseer ons even." Zei hij vriendelijk tegen Hino en met een hand duwde hij Carl met
hem mee die nog steeds voorovergebukt stond en kreunde. Nu hield hij het niet meer uit
en lachtte luid. 'Lach niet, jij *scheldwoord.*' zei Carl luidruchtig.
"Het is ook je eigen schuld stomme *scheldwoord.* Nog zo'n actie tegen mijn gespreks-
partners en je krijgt geen cent meer van me. En nu weer verder met zaken." Dreigde hij luid.
Al snel was hun conversatie afgelopen. Carl ging kijken naar de show en werd even later naar
buiten gedragen door uitsmijters wegens wangedrag. Hij keerde terug naar Hino.
"Het spijt me heel erg." Zei hij ernstig hoewel hij zijn lachen nog steeds een beetje moest bedwingen
als hij terugdacht aan haar actie.

Hino merkte dat Roc moest lachen, en ze grinnikte heel even. De uitmsijters keken haar met
een knipoog aan, en ze keken dan verder in het rond. "Ok is goed hoor." Zei ze vriendelijk
tegen roc, en ze ging rustig zitten op de barkruk. De barman gaf haar een broodje, en ze
kijkt deze vriendelijk aan. "Hier dan krijg je weer wat energie voor straks." Zei de barman
dan vriendelijk tegen haar, en ze at dan rustig van het boordje. Ze keek heel even naar
Roc en die man, maar daarna at ze gewoon weer verder. Plots merkte ze dat hij terug
kwam, en ze zag die man van daarnet weer kijken naar haar. Ze zucht dan ook heel even
diep, maar toch richt ze haar aandacht weer op Roc. "Het geeft niet hoor Roc, ik weet wel
hoe ik de mannen moet aanpakken." Zei ze dan wat lachend, en die andere man werkte
wat op haar systeem. Dus besluit ze om Roc even te zoenen als teken dat ze geen interesse
heeft, maar dan kijkt ze bijna smekend naar haar baas. Deze knikt kort naar haar, en ze richt
zich weer tot Roc zijn ogen. "Ik hoop dat je het niet erg vind van wat ik nu ga doen, maar
er is de hele tijd iemand me in het oog aan het houden." Zei Hino dan kort tegen hem, waarna
ze dan vlug haar lippen op de zijne drukte.

Eerst glimlachte hij verbaasd en keek hij haar vragend aan. Toen werd hij een
beetje overdonderd omdat ze hem plotseling begon te zoenen. Als heel snel begreep
hij zijn rol hierin en kustte haar terug, als teken voor de man dat hij zich maar op iets anders
moest gaan vestigen.

Hino sloot haar ogen even, en ze zoende gewoon verder. De man die de hele tijd keek, stond
op en hij liep even naar buiten. Blijkbaar had hij de boodschap begrepen, of was hij naar buiten
gegaan om haar op te wachten. Na een tijdje liet ze zijn lippen gewoon weer los, en ze kijkt
hem diep in de ogen aan. "Het spijt me voor deze actie." Zei Hino dan terwijl ze even rondkeek,
want ze was nu iets meer op haar gemak.

De show was afgelopen en nu was Anaíd aan de buurt. Ooh wat was ze blij dat haar
kleine zusje niet wist wat ze moest doen om een dak boven hun hoofd te krijgen. Keltische
muziek begon te spelen en dat was haar cew om op te komen. Ze keek naar Hino die met
een jongen stond te praten en hem daarna zoende. Ze knipoogde naar haar en ging verder
met haar show. Ze kreeg veel fooitjes, dat betekende iets leuks doen met haar zusje.

De man liep teleurgesteld weg, en ze hield op.
"Geeft niet hoor, zo'n moeite was het niet eens." Zei hij grinnikend. Hij dronk het laatste
beetje van zijn drankje op en keek weer even naar het podium. Het meisje leek niet gelukkig
met haar werk, maar dat merkten de andere mannen niet, die haar aanstaarden.

Plots merkte Hino Anaid op en ze knikt even naar haar, waarna ze dan weer naar Roc keek.
Ze keek even naar de barman, en dan besluit ze maar een drankje aan te bieden. "Bestel
gerust nog een drankje op mijn kosten, als teken van mijn verontschuldiging." Zei Hino dan
zachtjes tegen hem, en ze kijkt hem rustig aan in de ogen. Ze meende wat ze zei want ze
had iets gedaan wat ze eigenlijk enkel om die man weg te krijgen deed.

"Het geeft werkelijk niets, en ik laat een meisje niet voor mij betalen, ik ben beter opgevoed." Zei
hij glimlachend en hij bestelde een gewone cola. Hij had genoeg aan een glas drank, hij haatte het
om dronken te zijn en de controle te verliezen over zichzelf.
"Wat doe je in het dagelijks leven?" Vroeg hij geïnteresseerd. Hij vond het leuk om met mensen te
praten die niet dronken waren, dat soort mensen waren moeilijk te vinden hier.

Hino kijkt hem aan, en ze blijft rustig bij hem staan. "Uhm ok dan maar toch zal ik je wel
eens een gunst terug doen." Zei ze dan vriendelijk tegen hem, en ze moest toegeven hij
kon wel goed zoenen. Dan glimlacht ze even naar de barman, en ze rekt zich heel even
uit. Vandaag moest ze maar één dans doen, want de baas had dit beslist. "Ik zit vaak
thuis dingen te doen, maar als ik tijd vrij heb dan ga ik wel een keer naar het strand of
naar een saunacentra met bubbelbad enz." Zei Hino dan rustig tegen hem, en ze zweeg
maar over het feit dat ze zonder kleren in het water zwom. Nouja ook zonder bikini want
de hare was stuk gegaan, en hoewel ze pas laat gedaan heeft kan ze er geen gaan
kopen in de winkel.

Het liep tegen enen en eigenlijk moest hij nog even aan het werk, maar hij
had helemaal geen zin. Hij had het wel naar zijn zin hier, ook al was de reden dat
hij hier was niet dezelfde reden als alle andere mannen hier. Hij luisterde naar Hino.
"Heb je geen familie of vrienden die je kunnen helpen aan geld te komen?" Vroeg hij.
Verontschuldigend voegde hij eraan toe: "Sorry als dat te persoonlijk was, je hoeft geen
antwoord te geven als je niet wilt."

(Ik ga!!)

Rustig kijkt ze hem aan, en ze nam nog een laatste slokje van haar drankje. Ze vond hem
wel een knappe gast, en hij was ook nog eens vriendelijk tegen haar. Dan hoorde ze zijn
vraag, en ze glimlacht dan heel even kort. "Mijn jongste zusje ligt in het ziekenhuis, en het
geld dat mijn andere zussen, broers en ouders verdienen gaan naar de operatie van haar."
Zei Hino dan rustig tegen hem, en ze kijkt hem weer diep in de ogen aan. "Je hoeft je niet
te verontschuldigen hoor, er is niets ergs mee dat je ernaar vraagt." Voegde ze er dan nog
rustig aan toe.

(Is goed tot morgen)

Tja de meeste meisjes deden dit soort werk vanwege dat soort omstandigheden.
Het liep tegen tweeën en de tieners die hier stiekem naartoe waren gegaan omdat
ze dat stoer vonden vertrokken voordat hun ouders erachter kwamen waar ze uithingen.
"Hou ik je niet van je werk?" Kwam er plotseling in hem op. Straks werd ze door zijn toedoen
nog ontslagen.

Hino keek even in het rond, en ze bestelde nog een drankje. Dit keer nam ze een cola
light, en ze kijkt weer naar Roc. Ze nam een slokje van haar drinken, en ze dacht voor
kort na. Dan hoorde ze plots zijn vraag, en ze glimlacht naar hem. "Nee, hoor ik moest
vandaag maar één dans doen, en dan moet ik met hem praten. En daarna kan ik gewoon
naar huis gaan." Zei Hino dan vriendelijk tegen hem, en ze zag dat haar baas naar zijn
kantoor ging.

"Mooi zo." Zei hij grijnzend, hij begon langzaamaan een beetje moe te worden zonder drank
om hem een kick te geven. Het werd dan ook wel drie uur, en hij moest ook nog aan het werk.
Hij vond het jammer dat hij moest gaan, maar het werd wel eens tijd. Hij betaalde zijn drankjes,
en haalde een briefje van honderd uit zijn portomonnee die eigenlijk bedoeld was voor zijn ad-
vocaat maar hij gaf Carl geen cent meer.
"Dat is voor de tijd die ik heb volgelult. Ik moet morgen weer vroeg op." Zei hij droogjes. Als
het goed was zat er tussen het briefje van honderd zijn telefoonnummer, zou ze later wel zien.