With Hania..

Hania glimlachte lichtjes.
Ze boog zich langzaam voorover maar dacht toen dat het misschien nog wat tijd moest vragen. Langzaam ging ze terug rechtzitten en keek ze naar het meertje.

Murray keek rustig naar haar en volgde haar beweging. Hij keek haar recht in haar ogen aan en zag dat ze toen ineens terug ging zitten. ''is er iets?'' vroeg hij aan haar en bleef nog wel liggen.

Hania keek naar Murray toen hij wat vroeg. Ze glimlachte zacht naar hem.
"Niets hoor..." zei ze rustig en keek weer naar de sterrenhemel. Haar ogen glinsterden door het maanlicht. Hania zuchte tevreden.

''ow ok'' zei Murray en ging toen maar weer recht zitten. Hij ging met een hand over het gras heen en kneep Hania toen ineens zachtjes in haar zei, soms deed hij dat wel is als een soort kietel efect. Hij grinnikte even en keek naar haar.

Hania schrok van het kneepje in haar zij en viel bijna in het meertje.
Toen ze haar evenwicht weer had gevonden lachte ze.
"Ik was bijna in het meertje gevallen..." zei ze lachend.

Murray keek naar haar en grinnikte. ''en dan was je nat geweest'' zei hij droogjes en keek haar met een speels grijnsje aan. Hij stond ineens op en keek naar de lucht. Een briesje vloog rustig door zijn blonde haar, ookal had hij nog zijn pet op.

"Zeer nat..." zei Hania rustig en zag zijn speelse grijns.
Ze wilde haar tong uitsteken maar hij ging juist staan.
Ze keek naar boven en zag hoe de wind door Murray's haren waaide.
"Hoe gaat het daar op zolder?" vroeg ze daarna met een lichte grijns.

''hmm mooi maanlicht hoor, beter dan in de kelder'' zei hij tegen haar en keek even naar beneden. Hij grinnikte en liep een stukje verder langs het meer. Hij stopte weer even en schopte een steentje weg.

"Waarschijnlijk..." zei Hania geamuseerd.
Ze zag hoe hij verder langs het meer liep en een steentje wegschopte.
Ze leunde wat naar links zodat ze naar haar spiegelbeeld in het water kon kijken.
Ze zag een paar visjes voorbij zwemmen en glimlachte even.

Murray hoorde wat Hania zei en keek even naar haar. Hij glimlachtte lichtjes en keek toen weer naar de lucht. Hij twijfelde een beetje. Hij vondt Hania leuk, maar had het gevoel dat als hij zich zou gaan hechten aan haar dat het dan fout zou gaan.

Hania ging op haar rug liggen en keek naar de hemel.
Het was al erg donker en de maan stond hoog aan de hemel omringd door sterren.
Ze ging weer rechtop zitten en keek naar Murray.

Murray zag dat ze ging liggen en even later weer ging zitten en naar hem keek. Hij keek even weg en keek naar het meer. Hij zuchtte diep en wist even niet wat hij moest doen, of wat hij moest zeggen.

Hania bleef hem een tijd aankijken.
Daarna keek ze naar de grond aan haar voeten.
Er stond een madeliefje voor haar en langzaam reikte haar hand naar het madeliefje om het te plukken.