bij de paarden

"Nee," Zei hij. Hij keek even omhoog. "Buikpijn." Zei hij. Hij keek naar Nita. Hij lachte even alsof er niets was maar kon dit niet. Hij greep naar zijn buik. "Het doet steed meer pijn, Nita.." Zei hij. Hij kneep zijn ogen hard dicht.

Nita keek bezorgd naar Tasunke. "Wat moet ik doen?" vroeg ze zacht.
"Heb je dit al vaker gehad?" vroeg ze daarna. Illusion was ondertussen naar Nita en Tasunke toegelopen. Hij duwde zijn neus tegen Nita's schouder.

Tasunke keek niet omhoog naar Nita. "De laatste week wel, maar dat ging zo weer weg." Zei hij moeizaam. "Bel een ambulance ofzo Nita." Zei hij keek naar de grond. Hij kon ook niet anders want de buikpijn werd steeds meer.

Nita luisterde naar wat hij zei en pakte haar mobieltje. Haastig drukte ze het nummer in. Een man met een raar accent nam op. Nita keek naar haar mobieltje. Ben ik wel juist? dacht ze en hield het mobieltje weer tegen haar oor. "Een vriend van me heeft ernstige pijn." vertelde ze. Haastig vertelde ze waar ze hen konden vinden.

Tasunke keek naar Nita die belde. Zouden ze snel komen ?

[Paar minuten later]

De ambulance was er en 2 mannen stapte uit. Een van hen keek Nita aan. "Wanneer is dit begonnen." Zei die man. De andere hield zich met Tasunke bezig. "We nemen hem mee !" zei de ander. De man bij Nita keek haar aan. "Wilt u mee jongedame ?" Zei hij tegen haar. Yatho, Tasunke's wolfhond, Kwam op een drafje eraan. Hij keek naar zijn baasje die op een brancard werd gelegt. Hij hield zijn hoofd schuin en keek toen vragend naar Nita. Alsof hij wou zeggen, Wat is er ?.

"Hij zei dat hij er al een tijdje last van had. Maar niet zo erg als nu.." legde Nita uit. Daarna hoorde ze de vraag van de man. "Als het mag..." zei ze en keek naar Yatho.
"Zijn dieren toegestaan bij dat ziekenhuis?" vroeg ze daarna en wees naar Yatho.
Oppeens hoorde ze gehinnik. Illusion... daarna keek ze weer naar de man. "Ik kom wel als ik mijn paard heb afgezadeld..." zei ze daarna.

"Ik zadel hem wel af." zei Phoebe.
"Ga jij maar met hen mee." zei ze tegen Nita en pakte Illusion's teugels vast.
Ze glimlachte rustig.

Nita keek Phoebe aan en bekeek haar goed.
"Ok..." zei ze na enige twijfeling.
"Zorg goed voor 'm." zei ze daarna.

"Beloof ik." zei Phoebe zelfverzekerd.
Ze knikte even naar Nita en leide Illusion naar zijn stal.
Daar zadelde ze hem af en ging ze hem poetsen.

De man knikte naar Nita. "Als jij hem bij je houdt mag hij mee." Zei hij. Hij keek naar Nita. "Ga maar bij hem zitten." Zei hij en keek naar de auto. De brancard met Tasunke werd al in de auto gezet. Bij Tasunke was ook een bankje. Daar kon Nita dan op zitten. Ze hadden Tasunke pijnstillers gegeven. Één van de manne stapte in en startte de auto de ander ging achter in zitten bij Tasunke en wactte op Nita & Yatho.

Nita knikte en maakte een halstertouw vast aan Yatho's halsband. "Kom..." zei ze tegen hem en ging in de auto zitten. Yatho ging naast haar zitten. "Klaar." zei ze en stak haar duim op.

De man trok de achterdeur dicht en de ander startte de auto. Ze reden weg op naar het ziekenhuis. Ze ging kei snel over de snelweg en kwamen toen bij et zieken huis.

(Ik maak wel Topic bij de stad ofzo xD)