The humble home, of Anaíd Tsinoulis

Ze wandelde over de velden die haar boerderij omrandden. De paarden graasden en ze werd gevolgd door haar hond. Het was heerlijk om hier te zijn. De wind blies haar bruine haren alle kanten op en liet haar oorbellen rinkelen. Ze voelde zich een met de plek. Ze klom op Ardanwen een van haar paarden en reed naar de andere kant van het veld.

An reed naar het huis op Ardanwen, een van hun mooiste paarden toch. Vrolijk wandelde ze naar Anaíd.
"Mag ik ook thee?" Vroeg ze met engeloogjes en ze ging aan de gezellige ronde keukentafel zitten. Ze had geen zin in school meer, het weer was gewoon te heerlijk.