Anton`s huis

Anton liep vermoeid door de buitenwijk heen. Hij was net terug van zijn toelatingsgesprek en wonder boven wonder was hij toegelaten. Uit zijn broekzak viste Anton zijn huissleutels en maakte de deur open. Hij legde zijn spullen in de gang waarna hij direct doorliep naar de woonkamer waar hij vermoeid op de bank zakte. Het huis was het enigste wat zijn ouders hem hadden nagelaten sinds ze waren verdwenen en Anton deed er dan ook alles aan om het te houden. Het was een koophuis en over een paar jaar praktisch van hem. Toch leek het of hij met zo`n huis in een buitenwijk rijk was, wat hij in principe niet echt was. Al zijn geld ging op aan zijn huis, vaste lasten en huishoudelijke uitgaven. En vanaf binnekort ook school. Persoonlijke uitgave zaten er voor Anton dus niet in.

Hino liep wat verveelt rond door de straten van de buitenwijk, en ze kijkt dan ook heel even om
haar heen. Ze slaakt een diepe zucht, en ze stapt gewoon rustig verder. Niet veel later zag ze
in de verte een jongen lopen, maar dan merkte ze dat hij het huis binnenging. Daarna stapt ze
weer gewoon verder, en ze wandelt langs het huis heen. Ze kon het even niet laten om ernaar
te kijken, waarna ze dan in de verte plots enkele bendes zag ruzie maken. Ze fronste haar
wenkbrauw even, maar toch vervolgt ze haar weg gewoon.